شبیـه  مورچـــــه ای زیــــــر پـــا  لگد  شده ام

و مدتی است که حس می کنم جسد شده ام

بــــرای من کـــــــــــه دروغ بزرگتان بودم

سعادتی است که امروز مستند شده ام

من از شبی که به پوچیم طعنه زد شیطان-

به خــویش آمدم امروز اگــــر عدد شده ام

از آن شبی که مسیر خدا دوتا می شد

اسیــر حیله ی هر پـــای نابلد شده ام

شبیه نیمه ای از سایه ی خودم هر شب

کـــه دربه در پی آن نیمه می رود شده ام

و مثــل سیـگاری بعــد آنکه دود شدم

به زیر پاشنه ی کفشتان لگد شده ام

من آن ستاره ی تاریک و بی نشان هستم

کـــه در حوالـــی شهــر شما رصد شده ام

مرا بـــه چوبـــه ی دار درخت ها بستید

به جرم آنکه از این کوچه باغ رد شده ام

----------------------------------------------------

گیسو به دست می کشد از رخ نقاب را

تا  شرم  در  نقــاب  کشد  آفتـــــاب  را

با غمزه ای کشیده به جریان جزرو مد

دریــا و رودخانـــه و جــــوی وسراب را

پلک از حریر بسته حصاری به دور چشم

مو از هوس به دور تنش پیــــچ و تـاب را

کافیست تا که از سر این کوچه بگذرد

تا شط خون کند جگر شیخ و شاب را

[ ]

با هر قدم به دفتــر شعرم می آورد

عطر نسیم وسوسه انگیز خواب را

وقتی ((گناه عشق)) برایم مقدر است

دیگر چـــه حاجتیست بجویـــم ثواب را

ما عشق را به خلوت شبها سپرده ایم

از ما بـــه پند شیـــخ بگــو این جواب را:

-دوزخ سزای ماست به تاوان عشق اگر

من  راضیـــم بــــه  داشتن  او  عذاب را

-------------------------------------------------

یقین که مست کند یک جهان زبوی تن تو

اگر کـــه باز شود دکمه هــــای پیـرهن تو

نه مستی است که پیراهنت ز تن بتراود

خدا شـراب خـودش را نشانده در بدن تو

پراز شکوفه و گل می شود تمام غزل هام

اگر کـــــه وام بگیرم بــــه بوسه از دهن تو

گرفته کشتی شوق تنم به وسوسه پهلو _

_کنــــار ســــاحل زیبـــــای بنـــــدر بدن تو

[ ] [ ]

من از میان همه خویش را برای تـــو خواندم

گزیدم از همه « من » را فقط برای «منِ» تو

تو کـــی برای دل من یگانه می شوی ای عشق؟

چقدر مانده به آن لحظه های «من» شدن «تو»؟

خوشا من و تو وشعرو شب و شراب و صدای _

نفس  نفس  زدن  من، نفس  نفس  زدن  تــــو

----------------------------------------------------

دریاست دو چشم تو چه مشکی و چه آبی

زیباست لبان تو چو یاقوت مذابی

باغیست تنت سبزتر از سبزی جنگل

هر میوه اش آغشته به دریای شرابی

برهم زده ای جاذبه ی روی زمین را

هر ذره به سوی تو رود با چه شتابی!

بر آن شدم از وحشت چشمت بگریزم

مهر تو ولی بسته به پاهام طنابی

یکبار تورا دیدم و صد بار دلم را

با دوری خود کشتی و دیگر چه حسابی؟

چون سیل شدی آمدی و ولوله کردی

چون زلزله بستی کمرت را به خرابی

گیسو بتکان دختر زیبای غزلها

آب از سر من رفته و دیگر چه حجابی؟

دیشب زدم از خواجه پی هر دومان فال

می گفت:«حلال است به ایام شبابی»

آزادو رها گشتنم از بند تو سخت است

ورنه که حبس قفس تو چه عذابی!؟

زندان اگر آغوش تو، سلول تو بازوست

به به... که چه بندی، چه قرنطینه ی نابی

---------------------------------------------------------